Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι μεράκι και ο Δήμος μας, αγάπη!

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι μεράκι και ο Δήμος μας, αγάπη!

Μπάμπης Μπονάτσος, Υποψήφιος Δήμαρχος Φιλοθέης – Ψυχικού

Συνέντευξη στην Όλγα Μενεμενόγλου

– Ο Δήμος που ονειρευόμαστε

– “συμμετέχω”: ένα νέο μοντέλο διοίκησης

– Το παρασκήνιο της παραίτησης

– Λάσπη και συκοφαντίες

– Μια ζωή προσφοράς στον τόπο μας

Οι Αυτοδιοικητικές Εκλογές πλησιάζουν, σε μια ατμόσφαιρα φορτισμένη και βαριά, μετά και την αδιανόητη καταστροφή στην Θεσσαλία, που δυστυχώς κόστισε και ανθρώπινες ζωές και αναμφιβόλως θα επηρεάσει δυσμενώς και την Ελληνική Οικονομία.

Η προεκλογική περίοδος όμως καλά κρατεί κι έτσι συναντήσαμε τον υποψήφιο Δήμαρχο Φιλοθέης-Ψυχικού Μπάμπη Μπονάτσο, επικεφαλής της παράταξης “συμμετέχω”.

Αυτό που ξεκίνησε σαν μια τυπική συνέντευξη υποψηφίου, κατέληξε κατάθεση ψυχής και σε απολογισμός μιας μακράς πορείας ζωής -προσωπικής, οικογενειακής, αυτοδιοικητικής.

Κύριε Μπονάτσο, να ξεκινήσουμε από τα πρακτικά: είδαμε ότι αναβάλατε τα εγκαίνια του Εκλογικού Κέντρου του “συμμετέχω” για τις 18 Σεπτεμβρίου.

Πώς να κάνεις γιορτές και εγκαίνια, όταν ακόμα υπάρχουν περιοχές ολόκληρες στην Ελλάδα κάτω από τα λασπόνερα; Η αναβολή των εγκαινίων εξυπακούεται, με ενσυναίσθηση και σεβασμό στους πληττόμενους συμπατριώτες μας. Είμαστε όλοι οι Έλληνες συγκλονισμένοι. Οι λέξεις είναι φτωχές για να περιγράψουν τον πόνο ψυχής που νιώθουμε.

Κατά πώς φαίνεται πάντως, οι Αυτοδιοικητικές Εκλογές θα πραγματοποιηθούν κανονικά, σε τρεις εβδομάδες. Βρισκόμαστε λοιπόν στην κορύφωση της προεκλογικής περιόδου. Πώς αποφασίσατε να διεκδικήσετε τον Δήμο και για ποιο λόγο;

Αγαπώ πολύ τον τόπο μου για αυτό και ασχολούμαι εδώ και χρόνια με τα κοινά, ιδιαίτερα σε τοπικό επίπεδο. Έχω υπηρετήσει ως Αντιδήμαρχος στον πρώην Δήμο Νέου Ψυχικού σε δύο περιόδους, το 2006-2007 και το 2009-2010. Το 2019 έγινα και πάλι Αντιδήμαρχος, στον Καλλικρατικό, πλέον Δήμο, και παρέμεινα μέχρι το φθινόπωρο του 2022, οπότε και παραιτήθηκα. Τότε, μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισα να διεκδικήσω τον Δήμο που δυστυχώς πλέον βρίσκεται σε μία φθίνουσα πορεία, εγκλωβισμένος σε λογικές και νοοτροπίες ξεπερασμένες, οι οποίες δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες και τις προκλήσεις του 21ου αιώνα. Σήμερα, όμοροι αλλά και επαρχιακοί δήμοι λύνουν έξυπνα και αποτελεσματικά πολλά από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Τους βλέπουμε να αξιοποιούν την τεχνολογία, να υλοποιούν την ψηφιοποίηση και να πρωτοπορούν. Στην πόλη, αντιθέτως, μας τα προβλήματα παραμένουν τα ίδια και τα ίδια από το 2010, με τη μάχη της καθημερινότητας να χάνεται. Σήμερα, που η καθημερινή εξυπηρέτηση του πολίτη μπορεί να διευκολυνθεί, να επιταχυνθεί και να απλοποιηθεί, εμείς έχουμε μείνει να συζητάμε για τις λακκούβες, να ποτίζουμε με υδροφόρες, όταν αυτές λειτουργούν και να δανειζόμαστε σάρωθρα από όμορους δήμους.

Όταν το 2019 συστρατεύθηκα με τον Δημήτρη Γαλάνη το έκανα γιατί πίστεψα ακριβώς αυτό, ότι είναι ο άνθρωπος που μπορεί να φέρει την αλλαγή και να μας βάλει σε μια νέα εποχή, αυτός που θα μπορούσε να κάνει επιτέλους τα απαιτούμενα έργα υποδομών. Δυστυχώς μας διέψευσε! Οπότε για μένα, το δίλημμα ήταν ή να πάω σπίτι μου να καθίσω στον αναπαυτικό καναπέ μου και να αδιαφορήσω – πράγμα το οποίο δεν μου ταιριάζει καθόλου –  ή να βγω μπροστά και να διεκδικήσω δυναμικά την ευκαιρία να υλοποιήσω αυτά που οι πολίτες ζητούσαν, αλλά και αυτά που εγώ ονειρεύτηκα για το Ψυχικό, την Φιλοθέη, το Νέο Ψυχικό. Επέλεξα τον δεύτερο δρόμο.

Εξαντλήσαμε όλα τα περιθώρια με την απερχόμενη δημοτική αρχή

Παραιτηθήκατε όμως τρία χρόνια μετά την ανάληψη της Δημαρχίας από το Προάστιο Πρότυπο. Διαβάζοντας την επιστολή παραίτησής σας, αναρωτιόμαστε: γιατί αργήσατε τόσο;

Γιατί σαν άνθρωπος θέλω να εξαντλώ όλα τα περιθώρια. Σε όλες τις σχέσεις μου, είτε υπηρεσιακές, είτε προσωπικές, είτε σχέσεις συνεργασίας δίνω δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες, συζητάω και ξανασυζητάω. Επιπλέον, αναλάβαμε τη διοίκηση τον Σεπτέμβριο του 2019 και η ομάδα μας ξεκίνησε πολύ δυναμικά. Τον πρώτο ενάμισι χρόνο υπήρξε έργο, είδαμε αλλαγές. Η πρώτη ήταν τα σχολεία, που άλλαξε η εικόνα τους. Σε κάποια έγινε απλώς μια συντήρηση, σε άλλα έγιναν έργα υποδομών. Έγινε επίσης και η πρώτη ολοκληρωμένη μελέτη για την ανακαίνιση του Αθλητικού Κέντρου, ενώ έτρεξαν και οι διαδικασίες για την υλοποίηση της ανάπλασης του Παιδικού Κήπου Πικιώνη. Έπειτα όμως, τα πράγματα άλλαξαν.

Τον Μάρτιο του 2020 προέκυψε όμως και ο κορονοϊός, οπότε τα πάντα έμειναν πίσω. Εύλογα, θα μπορούσε κανείς να αποδώσει σε αυτές τις έκτακτες συνθήκες τις όποιες καθυστερήσεις.

Ναι, η πανδημία προφανώς ήταν ένα σοκ και ήρθαν τα πάνω-κάτω, πλην όμως δεν ανέκυψε μόνο στον δικό μας Δήμο. Με μια ματιά σε άλλους Δήμους, όμορους, γενικώς στην Αττική αλλά και εκτός Αθηνών, διαπιστώνει κανείς ότι έγιναν οι αναγκαίες προσαρμογές στις έκτακτες συνθήκες, αλλά το έργο συνεχίστηκε. Στον Δήμο μας βέβαια ο κορονοϊός χρησιμοποιείται ως μόνιμη δικαιολογία για όσα δεν έγιναν. Αυτό που για μένα ήταν πράγματι απότοκο του κορονοϊού ήταν το ότι τα Δημοτικά Συμβούλια γίνονταν πλέον εξ αποστάσεως, με την Αντιπολίτευση σε ρόλο θεατή -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Η ανυπαρξία αντιπολιτευτικού ελέγχου είχε ως αποτέλεσμα ο Δημήτρης Γαλάνης να χαλαρώσει και να επαναπαυθεί σε μία αίσθηση παντοδυναμίας, κάνοντας σοβαρά λάθη στη διοίκηση, τα οποία φάνηκαν πολύ γρήγορα. Τα τεχνικά έργα δεν προχωρούσαν, η υλοποίηση του Προγράμματος και των υποσχέσεών μας προς τους συμπολίτες μας σταμάτησε και το ένα λάθος έφερνε το άλλο. Αρχίσαμε να παίρνουμε την κάτω βόλτα.

Από τα 64 άτομα που ξεκινήσαμε στο Προάστιο Πρότυπο το 2019, σήμερα έχουν μείνει μόνο τα 20

Ο Δήμαρχος όμως σας καταλόγισε ότι ουδέποτε είχατε εκφράσει κάποια διαφωνία και ότι ουδέποτε είχατε διαφοροποιηθεί ή καταψηφίσει κάποιο θέμα στα Δημοτικά Συμβούλια.

Μα όταν είσαι μέλος μιας ομάδας δεν ξεκινάς ποτέ διαφωνώντας δημοσίως και σηκώνοντας αντάρτικο στα Δημοτικά Συμβούλια. Στηρίζοντας τον επικεφαλής, προσπάθησα αγωνιωδώς πολλές φορές να συζητήσω, κατ’ ιδίαν πάντα, για τα προβλήματα που έβλεπα να γιγαντώνονται. Μάταιος κόπος, δυστυχώς ουδέποτε εισακούστηκα. Για μένα όμως το χειρότερο ήταν ότι έβλεπα να απαξιώνεται οποιοσδήποτε διατύπωνε διαφωνία ή ασκούσε κριτική και να επικρατεί σιγά-σιγά μία νοοτροπία διοίκησης που καμία σχέση δεν είχε με το πνεύμα συνεργασίας με το οποίο αρχικώς ξεκινήσαμε. Όταν λοιπόν θεώρησα ότι εξαντλήθηκαν όλα τα περιθώρια και ότι η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη, δεν έμενε παρά να φύγω. Και δυστυχώς τα ίδια θέματα αντιμετώπισαν και πολλοί συνεργάτες του Δημάρχου, που κι αυτοί αποχώρησαν, είτε διαφοροποιούμενοι δημοσίως και πολλές φορές κατηγορώντας τον, είτε αποφασίζοντας απλά πλέον να απέχουν. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι από τα 64 άτομα που ξεκινήσαμε μαζί στο Προάστιο Πρότυπο το 2019, έφυγαν τα 44 και σήμερα έχουν μείνει μόνο τα 20!

Η κριτική είναι ό,τι χρησιμότερο για έναν Δήμαρχο

Σε τι διαφέρετε, τι διαφορετικό κομίζετε εσείς ο Μπάμπης Μπονάτσος και το “συμμετέχω”;

Εκτός από το Πρόγραμμά μας, το οποίο θα δημοσιευθεί πολύ σύντομα, το “συμμετέχω” κομίζει ένα διαφορετικό μοντέλο διοίκησης -γι’ αυτό άλλωστε και επιλέξαμε και αυτό το όνομα για την δημοτική μας παράταξη. Χρειαζόμαστε και προσκαλούμε την συμμετοχή, επενδύουμε στην συνεργασία, καλωσορίζουμε την εποικοδομητική κριτική. Οι άνθρωποι που κρίνουν σήμερα την Διοίκηση, με μια άλλη οπτική θα αποτελούσαν το δυνατότερο χαρτί μιας δημοτικής Αρχής. Θα έπρεπε να τους ενθαρρύνουμε και όχι να τους αντιμετωπίζουμε λέγοντας επί της ουσίας “πώς τολμάτε να μην είστε ενθουσιασμένοι!”. Εγώ προσωπικά, με αυτές τις αξίες έχω πορευτεί στην ζωή μου. Πιστεύω στους ανθρώπους. Πιστεύω ότι η κριτική είναι ό,τι χρησιμότερο για έναν Δήμαρχο. Από όποια θέση μου ανατέθηκε, διοίκησα με αλήθειες και δεν φοβήθηκα να ζητήσω συγγνώμη και να παραδεχτώ το όποιο λάθος μου. Αν διαπιστώσω ότι κάτι δεν πετυχαίνει, δεν φοβάμαι να το αλλάξω. Ξέρω να τοποθετώ τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση.  Δεν δηλώνω παντογνώστης, ακούω και συμβουλεύομαι πάντα τους ειδικούς. Και όλοι οι υποψήφιοι σύμβουλοι στην ομάδα “συμμετέχω”, αλλά και οι άνθρωποι που μας στέκονται στο πλευρό μας, έχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Και βέβαια σέβομαι απόλυτα τους εργαζόμενους στον Δήμο, όπως άλλωστε κάνω χρόνια τώρα και με τους εργαζόμενους στην επιχείρησή μου.

Σήμερα βλέπουμε ένα μπαράζ αναρτήσεων εναντίον σας από τους πρώην συναδέλφους σας στο Προάστιο Πρότυπο, με πιο πρόσφατο το ότι αποδίδουν στην επιχειρηματική σας δραστηριότητα την κυκλοφοριακή επιβάρυνση στο Φάρο Ψυχικού. Τι έχετε να απαντήσετε σε αυτό;

Να ρωτήσω τώρα κι εγώ αυτό που με ρωτήσατε εσείς προηγουμένως: τώρα το θυμήθηκαν; Ή μήπως τώρα πρωτολειτούργησε το εμπορικό κέντρο στον Φάρο;

Αλλά για να σας απαντήσω: πρόκειται πράγματι για μπαράζ συκοφαντικών αναρτήσεων, λες και στον δήμο Φιλοθέης Ψυχικού δεν γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας και δεν ξέρουμε το τι είναι ο καθένας από εμάς. Αν ενοχλούσε τον Δημήτρη Γαλάνη και τους κυρίους και τις κυρίες Αντιδημάρχους του το ότι είμαι επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης του εμπορικού κέντρου στον Φάρο, να είστε σίγουροι ότι δεν θα με «έπαιρναν» στον συνδυασμό τους το 2019. Γιατί δεν ήμουν εγώ που τους χτύπησα την πόρτα. Αντίθετα, όχι μόνον δεν τους ενοχλούσε, αλλά ήταν ένας από τους λόγους που με κυνήγησαν να μπω στο ψηφοδέλτιό τους, ακριβώς γιατί η οικογένειά μου δραστηριοποιείται εδώ και δεκαετίες επαγγελματικά στην περιοχή, ήμασταν και παραμένουμε ένα ζωντανό κομμάτι του Δήμου και αφουγκραζόμαστε τον παλμό των δημοτών.

Επίσης, όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι με την τοπική αυτοδιοίκηση, πολλοί από αυτούς που σήμερα με συκοφαντούν μου είχαν προτείνει να μου δώσουν τη στήριξη τους για να κατέβω υποψήφιος Δήμαρχος, ακριβώς γιατί πίστευαν σε μένα και τις ικανότητές μου. Με τους περισσότερους είχα σχέση συνεργασίας και φιλίας, απλά προφανώς σήμερα κοιτάμε σε άλλους δρόμους. Τώρα βέβαια που είμαι πολιτικός τους αντίπαλος, μπορεί να ακούσετε ότι ευθύνομαι ακόμα και για την κλιματική αλλαγή. Όσο για το μπαράζ των αναρτήσεων, η λάσπη και τα ψέματα έχουν πατρότητα.

Πάμε και στην ουσία του προβλήματος τώρα: η κυκλοφοριακή επιβάρυνση στον Φάρο έχει να κάνει με την έλλειψη θέσεων στάθμευσης, κάτι που δεν φρόντισε καμία Διοίκηση να λύσει. Έχει να κάνει με την τάξη στους δρόμους και την τήρηση της νομιμότητας γενικότερα. Σε ό,τι αφορά τα καταστήματα, η πρόσοψη επί της Κηφισίας, στο Νέο Ψυχικό έχει την λειτουργία της εξυπηρέτησης όλου του ενιαίου Δήμου, μιας και το Ψυχικό και η Φιλοθέη έχουν μόνο οικιστικό χαρακτήρα. Αυτό είναι κάτι που ισχύει και θα εξακολουθήσει να ισχύει, άσχετα με ποιος δήμαρχος θα εκλεγεί στις επερχόμενες εκλογές. Είναι κατοχυρωμένο με Προεδρικά Διατάγματα και αυτό κανείς ούτε μπορεί, αλλά ούτε θέλει να το αλλάξει. Ο οικιστικός αυτός χαρακτήρας που έχουν οι δύο κηπουπόλεις της Φιλοθέης και του Ψυχικού είναι αυτός που προσθέτει αξία σε όλο τον Δήμο και στις περιουσίες μας. θα είναι αφελής ακόμα και αν κάποιος σκεφτεί μια αλλαγή. Η ανάπτυξη επαγγελματικής δραστηριότητας και τα καταστήματα στο πρώτο οικοδομικό τετράγωνο επί της Κηφισίας, στο Νέο Ψυχικό, είναι λοιπόν απολύτως νόμιμα.

Εκτός όμως από επιχειρηματίας, είμαι και ιδιοκτήτης αρκετών καταστημάτων και γραφείων στον Φάρο Ψυχικού. Γνωρίζω λοιπόν επακριβώς, αλλά και σέβομαι απόλυτα το καθεστώς που διέπει την εμπορικότητα. Αλήθεια, γνωρίζετε πόσες άδειες δόθηκαν σε μαγαζιά στα πίσω τετράγωνα, εκεί όπου δεν προβλέπεται, όταν υπεύθυνος για τις άδειες των καταστημάτων ήταν ο κύριος Γαλάνης; Γιατί ο τομέας ευθύνης της αδειοδότησης των καταστημάτων δεν ήταν ποτέ στα δικά μου χέρια. Για το κυκλοφοριακό λοιπόν στον Φάρο ευθύνονται όσοι έδωσαν το πράσινο φως για τις επιχειρήσεις που έχουν επεκταθεί σε όλον τον οικιστικό ιστό πέριξ του Φάρου.

Και επειδή τα βέλη στη φαρέτρα της προεκλογικής αντιπαράθεσης είναι πολλά, θα σας πω ότι κερδισμένος είναι ο πολίτης που έχει γνώσεις, που ρωτάει, που μαθαίνει, που ενημερώνεται. Για να μην τον κοροϊδεύουν, για να μην του πουλάνε “φύκια για μεταξωτές κορδέλες”. π.χ., το ξενοδοχείο στο Ψυχικό, θα έκλεινε ούτως ή άλλως, γιατί πολύ απλά απαγορευόταν να ανοίξει, ανεξάρτητα με ποιος θα εκλεγόταν δήμαρχος το 2019. Κανείς δεν έκλεισε το ξενοδοχείο παρά μόνο όσοι ιστορικά φρόντισαν να κάνουν το Ψυχικό και την Φιλοθέη κηπουπόλεις. Όποιος προσπάθησε στο παρελθόν, αλλά και όποιος προσπαθήσει στο μέλλον να ανοίξει επιχείρηση, είναι σίγουρο ότι θα έχει χάσει το επενδυτικό του κεφάλαιο. Και αυτό οι γηγενείς αυτοδιοικητικοί πολιτικοί του Ψυχικού και της Φιλοθέης το γνωρίζουν πολύ καλά.

Από πότε η επιτυχημένη επιχειρηματική δραστηριότητα είναι μειονέκτημα για έναν υποψήφιο;

Η επιχειρηματική σας δραστηριότητα, αλλά και το ότι προέρχεστε από το Νέο Ψυχικό, σας έχουν επίσης καταλογισθεί ως μειονεκτήματα, για λόγος “ταξικούς”, θα λέγαμε. Θα θέλατε να δώσετε κάποια απάντηση σε όλα αυτά;

Το έχω ακούσει και εγώ και ειλικρινά, δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Αν ανοίξετε το λεξικό του Μπαμπινιώτη, θα δείτε ότι επιχειρηματίας είναι αυτός που φέρει την ευθύνη για την ίδρυση, λειτουργία και ανάπτυξη μιας επιχείρησης. Είναι αυτός που έχει ευθύνες καθημερινές, ξέρει να διοικεί και ξέρει να αναπτύσσει και να παίρνει και τα ρίσκα του. Είναι αυτός που πρέπει να ξέρει να βάλει τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση. Από πότε λοιπόν είναι κακό να είναι κάποιος επιχειρηματίας και μάλιστα σε έναν Δήμο, που οι περισσότεροι κάτοικοι είναι επιχειρηματίες ή υψηλόβαθμα στελέχη επιχειρήσεων; Τι θα έπρεπε να είμαι δηλαδή άεργος ή αργόσχολος; Ή μήπως για την τοπική αυτοδιοίκηση προορίζονται μόνον δικηγόροι και μηχανικοί; Αυτά είναι αστεία πράγματα.

Όσο για το ότι προέρχομαι από το Νέο Ψυχικό, ας μας εξηγήσει κάποιος γιατί ο τόπος που γεννήθηκε ένας άνθρωπος αποτελεί μειονέκτημα; Αλήθεια, οι πολιτικοί μου αντίπαλοι που γεννήθηκαν; Και από πότε κατοικούν εδώ; Κι αν είναι για μένα μειονέκτημα το ότι γεννήθηκα στο Νέο Ψυχικό, αυτό ισχύει και για όλους τους υποψηφίους που προέρχονται από το συγκεκριμένο προάστιο ή είναι κάτι που ισχύει μόνο για μένα; Εγώ λοιπόν γεννήθηκα στο Νέο Ψυχικό, μεγάλωσα στο Νέο Ψυχικό και κατοικώ εδώ. Και εάν ήθελα, μόνο και μόνο για λόγους εντυπώσεων να κατοικώ στο Ψυχικό ή τη Φιλοθέη, θα μπορούσα να το κάνω μέσα σε μία μέρα.

Το ότι ακούγονται όμως τέτοια “επιχειρήματα” εναντίον μου, το μόνο που δείχνει είναι το πόσο έχει πέσει το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης στον Δήμο μας. Εμένα προσωπικά αυτά δεν με αγγίζουν, όπως άλλωστε πιστεύω και κάθε σοβαρό συμπολίτη μας. Καθένας έχει διαγράψει την πορεία του και βάσει αυτής αξιολογείται.

Κλείνοντας, κύριε Μπονάτσο, ξεκαθαρίστε μας τι ισχύει: ως Αντιδήμαρχος επί Δημαρχίας Γαλάνη ήσασταν έμμισθος ή άμισθος;

Επί Διοίκησης Γαλάνη, έμμισθος ήμουν μόνο τον πρώτο χρόνο και άμισθος τα υπόλοιπα δύο. Τον πρώτο δε χρόνο που αμειβόμουν, δεν δίστασα όταν χρειάστηκε να βάλω το χέρι βαθιά στην τσέπη και να χρηματοδοτήσω τα καύσιμα των δημοτικών οχημάτων, που δεν είχαν ολοκληρωθεί εγκαίρως οι διαδικασίες του σχετικού διαγωνισμού, για να μπορεί ο Δήμος να λειτουργεί εύρυθμα. Δεν θα μιλήσω για στειρώσεις και νοσηλείες αδεσπότων, αυτά θα τα έκανα ούτως ή άλλως γιατί αυτός είμαι σαν άνθρωπος. Η οικογένειά μου κι εγώ προσφέραμε και προσφέρουμε συνεχώς σε συλλόγους και φορείς, αλλά και σε συμπολίτες μας που βρέθηκαν σε ανάγκη, χωρίς ούτε να δημοσιοποιήσουμε ούτε να προβάλουμε τέτοιες κινήσεις .Δεν ασχολήθηκα με τον Δήμο ούτε για να επωφεληθώ, ούτε για να πλουτίσω, ούτε για εκμεταλλευτώ καταστάσεις, ούτε γιατί είχα ανάγκη από χρήματα.  Στον τόπο μας λοιπόν έχω δώσει, δεν έχω κερδίσει ούτε ένα ευρώ. Γιατί για μένα η τοπική αυτοδιοίκηση είναι μεράκι. Και ο δήμος Φιλοθέης-Ψυχικού, αγάπη!

Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στην εφημερίδα “τοπικά νέα”, τεύχος 805/Σεπτέμβριος 2023